Ostatnie, mniej więcej, 365 dni to była gigantyczna praca nad rozsypywaniem, zbieraniem okruchów, oglądaniem ich i próbą złożenia na nowo. Wyobraź sobie schowaną w wełnianej czapce ceramiczną figurkę, którą ktoś zrzuca z 10 piętra. A teraz spróbuj całą zawartość czapki wysypać i ułożyć w taką samą figurkę.
Dla mnie ta droga jest naznaczona wydarzeniami, z którymi łączą mi się trzy lektury: „Co Ci się przydarzyło”, „Nie zaczęło się od ciebie” i „To nawet lepiej”, przeczytane w tej kolejności. Każda powodowała odnajdywanie kolejnych ceramicznych okruchów w wełnianej czapce. Czytaj dalej →